Ik kreeg van de week een kerstkaart waarop stond: ‘De kerstman zegt niet voor niets: Ho, ho, ho’ en toen dacht ik: ‘Ja, dat is nu precies waar ik behoefte aan heb.’ En ik ben blijkbaar niet de enige. De hele week komen er cliënten bij mij binnen, met: ‘Poeh, poeh.. druk, druk, druk.. kerstborrels, kerstavondjes, kerstvieringen, kerstfeest op school etc. etc’ Het gevoel geleefd te worden. Hollen van het één naar het ander. En als we niet meedoen, dan.. Ja, wat dan? Horen we er dan niet bij? Bang om commentaar te krijgen? Van de week zette ik op Facebook een plaatje met de volgende tekst:
I CHOOSE
to live by choice, not by chance;
to make changes, not excuses;
to be motivated, not manipulated;
to be useful, not used;
to excel, not to compete;
I choose self-esteem, not self-pity;
I choose to listed to my inner voice;
not the random opinion of others.
Mijn zoon zei: ‘Wat een oppervlakkige tekst. Jij bent meer dan dit, mam.’ Heerlijk hé, zo’n eigen mening. Het is maar hoe je de tekst interpreteert.
Als je werkelijk in staat bent, je eigen keuzes te maken, je leven vorm te geven zoals jij dat wilt? Hoe zou jouw leven er dan uitzien? Zou je dan de dingen doen die jij vandaag de dag doet?
Ik heb in de afgelopen paar dagen prachtige indrukwekkende sessies met cliënten gehad, waarbij hun overlevingsstrategie centraal stond. We hebben allemaal zo’n strategie, omdat we domweg als jong kind een rol gekozen hebben om onszelf een houding te geven en de wereld aan te kunnen. Deze rol is onze veiligheid geworden. We compenseren de minderwaardigheidsgedachten die wij over onszelf hebben de hele dag, om de daarmee gepaard gaande innerlijke pijn niet te hoeven voelen. Heb je jezelf wel eens betrapt op gedachten als:
* ‘Ik ben dan misschien niet zo mooi als mijn zusje, maar ik wel slimmer.’,
* ‘Ik wilde helemaal niet de studie doen, maar dan zou mijn vader zal teleurgesteld zijn geweest.’,
* ‘Ik ben in bed misschien niet wat mijn partner zou willen, maar ik ben wel een superlieve moeder.’
Dus om de pijnlijke teleurstelling van het ene niet te hoeven voelen, compenseren we dat op een ander gebied. Een reuzehandige overlevingsstrategie!
We dragen allemaal iets in ons, dat we ‘de familiewaarden’ zouden kunnen noemen. Die normen en waarden die jij vanaf je geboorte vanuit je omgeving hebt meegekregen en die je wellicht vandaag de dag als normaal beschouwd. Vele normen en waarden zijn prachtig en helemaal niets mis mee. Zolang ze je geen energie kosten, horen ze waarschijnlijk ook echt bij jou op zielniveau.
Maar wat als je merkt dat iets je veel energie kost. Je merkt dat je ergens snel moe van wordt, het valt je zwaar. Wat zegt dat dan? Als je heel eerlijk bent naar jezelf, vervul je dan nog je eigen (ziels)waarden, of probeer je te voldoen aan (veelal onuitgesproken) verwachtingen van mensen om je heen in de hoop een complimentje te krijgen? Dus als jij dan jezelf wijsmaakt: ‘Ik doe lekker wat ik zelf wil.’ is dat dan wel echt waar?
Ik ben altijd bezig met zelfreflectie en heb mijzelf dus deze vragen gesteld. Wat heb ik nu nodig? Wat vertelt mijn innerlijke stem mij? En met dank aan de kerstman die zei: ‘Ho, ho, ho’ ben ik naar Sjoerd gegaan en heb ik gezegd: ‘Ik neem twee weken vrij en wil geen kerstboom, geen verplichtingen, maar de tijd en de vrijheid om op te laden, nieuwe inspiratie op te doen, mijn creativiteit aan te wakkeren en hier en daar mijn huis op te ruimen (want ik heb geleerd, dat ik met het opruimen van kamers, ik ook mijn bovenkamer opschoon).’
En mijn lieverd vond het helemaal prima, kwam vervolgens met een prachtig kerststuk thuis dat ie door een patiënt had laten maken en zei: ‘Zo is het ook oké. We hebben geen boom nodig om in kerstsferen te komen.’
Kerst is voor mij ook een periode van reflectie.
Terugkijken op het afgelopen jaar en vooruitblikken naar het volgende. Het afgelopen jaar heb ik als een indrukwekkend, spectaculair jaar ervaren. In mei certificeerde is als Body & Mind Language Coach, in november als Body & Mind Language Trainer. Ook slaagde ik met vlag en wimpel voor de opleiding Medische en Psychosociale Basiskennis. Dit waren in totaal 30 lesdagen. Daarnaast ben ik groepscoach bij de Body & Mind Language Basisopleiding. Ook nog eens 10 dagen. Als ik daar bij optel hoeveel uren studeren en oefenen ik thuis gedaan heb, kan ik daar zo nog wel 30 dagen bij optellen. Tegelijkertijd excelleerde mijn praktijk. Steeds meer mensen en bedrijven weten mij te vinden. En mensen die inmiddels met mij gewerkt hebben, weten dat je bij mij geen nummer bent. Ik heb een intensieve manier van coachen, trainen, begeleiden. Ik werk met hart en ziel.
10 – 15 jaar geleden deed ik alles voor een compliment. Ik cijferde mezelf weg, liep me uit de naad, ging over mijn grenzen met alle gevolgen van dien. Gisteren zei ik nog tegen een cliënt: ‘Eigenlijk vind ik het zo fijn, dat ik zelf zo door het stof gegaan ben op zoveel verschillende gebieden, en alle processen doorleefd heb. Ik heb mijn kennis niet alleen uit boekjes, maar voel en begrijp het ook echt.’
Vandaag de dag heb ik mijzelf lief, weet ik zelf wat ik waard ben en ben ongelofelijk trots op mezelf. Tegelijkertijd zie ik mijzelf als een proces. Ik ben nog lang niet af! Sterker nog, een mens is nooit af. Jakkes, hoe saai zou dat zijn! De meerwaarde hiervan is dat ik de ander niet meer nodig heb om mijzelf te waarderen. En daarmee kan ik er volledig zijn voor de ander.
Het afgelopen jaar heb ik mensen mogen begeleiden, die niet goed in hun vel zaten, hun lichaam niet accepteerden, relationele problemen hadden, stressgerelateerde klachten hadden met vaak depressie of burnout tot gevolg, wegcijferaars, slechte zelfbeelden, moeite met communiceren, hulp nodig hadden bij het maken van een keuze en nog veel meer.Ik heb tranen gezien van boosheid, verdriet, frustratie, onmacht, angst, maar ook tranen van ontroering, inzicht en thuiskomen bij jezelf. En ik omarm ze allemaal.
Dankbaar
Ik ben zo oprecht dankbaar voor het vertrouwen dat ik gekregen heb, de openheid, de eerlijkheid en de moed die ik gezien heb om het proces met zichzelf aan te gaan. En met dit gevoel van dankbaarheid ga ik kerst vieren. Dank jullie wel, lieve mooie mensen.
Lieve mensen, ik wens jullie allemaal warme, liefdevolle dagen toe waarbij je niet alleen je liefde geeft aan anderen, maar ook lief en mild bent naar jezelf. JE BENT HET WAARD!!
Lianne
