Sinds vorige week geef ik wekelijks een Mindfulness training samen met mijn echtgenoot, Sjoerd de Graaff. Hoe leuk is dat?

Met mijn perfectionistische kwaliteiten is het natuurlijk weer niet gauw goed, dus regelmatig zit ik Sjoerd achter zijn vodden, wil ik brainstormen voor het programma van aankomende week en besteed ik uren aan het maken van een professioneel handboek en ga zo maar door. Ben ik dan zelf wel Mindful, vroeg ik mij af? Sterker nog, op een bepaald moment zei ik tegen Sjoerd: ‘Moet je me nou zien. Hoe kan ik nou een Mindfulness training geven als ik het ook niet de hele dag ben.’ Waarop Sjoerd heel kalm (en mindful!) zei: ‘De beste manier om Mindfulness te worden, is de training te geven.’ ‘Wat houd ik toch veel van jou’, denk ik dan. En verdraaid, wat is het geval: de deelnemers krijgen één avond per week Mindfulness. Ik sta er mee op en ga ermee naar bed.

Ik weet er namelijk alles wel van, doe al bijna 15 jaar aan persoonlijke ontwikkeling, maar er is ook nog zoiets als de aard van het beestje. Waar Sjoerd van nature de rust zelve is, ben ik de resultaatgerichte, perfectionistische, harde werker. Niet dat Sjoerd niet hard werkt overigens, maar waar hij hard kan werken en in balans kan blijven, liep ik 10 jaar geleden tegen de lamp met een burnout. Na heel wat levenslessen en ups en downs verder heb ik geleerd om in balans te zijn, voel ik aan mijn lichaam wanneer ik uit balans dreig te raken, stel ik mijn grenzen indien nodig en pas ik allerlei mindfulness oefeningen bewust toe. Misschien ben ik daarom juist wel de aangewezen persoon om deze training te geven.

De bedrijven waar ik voor werkte, waren sterk gericht op groei en vooruitgang. In salaris, omzet, ontwikkeling etc. Dit bereikte ik met actie: door iets ’te doen’. Diep van binnen was ik ervan overtuigd dat mijn waarde afhing van mijn resultaten. En, laten we eerlijk zijn, met ‘doen’ kom je nog eens ergens. Waren we niet zo ondernemend volk geweest, dan woonden we nu nog in grotten.

Het ligt niet in mijn aard om stil te staan. Mijn vader zei altijd: ‘Al moet ik de straten dweilen als het regent, maar er zal altijd brood op de plank zijn.’ Die mentaliteit heb ik van hem overgenomen. Met als gevolg dat niets doen een kwelling was. Ik vond mezelf dan maar lui. Sterker nog, doe ik er wel toe als ik ‘niets doe’?  OK, op vakantie kon ik dan doorslaan naar de andere kant met bij voorkeur maar één dilemma op het strand: ‘Ga ik op mijn buik of op mijn rug liggen?’ Maar bij thuiskomst ging de batterij weer op volle toeren om de ‘verloren tijd’ in te halen. En naast een uitdagende functie, wilde ik dan natuurlijk ook een supermoeder zijn, die tussen de middag pannenkoeken bakt en waar vriendjes altijd welkom zijn, ’s avonds lekker kon koken, een lieve vrouw voor Sjoerd, een opgeruimd huis, tijd voor familie en vrienden en per saldo een eindeloze ’to do lijst’. Ik word nu al moe als ik terugdenk aan die tijd. Geen wonder toch dat die eeuwige druk om ‘iets te moeten doen’ me de das omdeed.

Heb jij nu je dit leest al een keer last gehad van ‘Dat heb ik ook-syndroom’? Herken je daarnaast signalen als een opgejaagd gevoel, vermoeidheid, slecht slapen, verminderde concentratie of ‘een kort lontje’? Dan wordt het tijd om jezelf een halt toe te roepen.

Het CBS meldt dat in Nederland in 2012 één op de 8 werkende last had van burnout klachten. En dan met name vermoeidheid en emotionele uitputting.

Als je net terug bent van vakantie kun je vol energie zijn. Je hebt frisse, nieuwe ideeën, weer volop humor en je ziet een oplossing voor projecten die voor je vakantie muurvast leken. Enkele weken later, soms al na enkele dagen, is dit gevoel verdwenen en kun je bij het opstaan al tegen de dag opzien. Alles lijkt je energie te kosten en de batterij voelt bijna leeg.

Meerdere korte pauzes per dag leveren een hogere productiviteit op, aldus het TNO. Regelmatig bewust in het hier en nu zijn, ook in hectische tijden, zorgt ervoor dat je meer ruimte en helderheid creëert om tot een bewuste keuze te komen. En dat terwijl je lichaam ook vaker ontspant en zich kan herstellen.

Oefen regelmatig met stilstaan en maakt contact met wat er in het hier en nu speelt. Hoe vaker je dit doet, hoe makkelijker het gaat. Net zoals je spieren traint op de sportschool, train je met Mindfulness je ‘mentale spieren’. Mindfulness geeft je een beter inzicht in jezelf, jouw behoeften en jouw patronen. Met als resultaat: meer rust, energie, een betere concentratie, creativiteit en zelfvertrouwen. Kortom: Verder komen door vaker stil te staan!

Hierbij wat tips:
1. neem regelmatig een adempauze
2. drink aandachtig je koffie
3. wees blij met een lange rij en geniet van deze ‘gratis pauze’
4. eet één maaltijd per dag ‘bewust’
5. doe één dagelijkse routine per dag ‘bewust’ (bv. vaatwasser leegruimen, strijken)
6. geef je op voor de eerstvolgende Mindfulness training  😉